Het concept katholieke dialoogschool stelt een personeelslid in het katholieke onderwijs voor bijzondere uitdagingen. Contacten in het veld leren dat mensen een duwtje in de rug en een steun nodig hebben om de persoonlijke levensbeschouwelijke identiteit te verhelderen en te verdiepen. Hoe kunnen wij het eigen verhaal uitschrijven en verhelderen in de context van een katholieke school? Wat betekenen de begrippen geloof, hoop en liefde (vergeving) voor mij en in de context van de katholieke dialoogschool? Hoe verhoudt het personeelslid zich met de eigen traditie? Hoe leren personeelsleden in de katholieke school het levensbeschouwelijk verschil niet uitvlakken, maar in het geding brengen? Hoe leren deze spreken (i.p.v. te zwijgen) in respect voor de ander? Hoe kan de (inter-) levensbeschouwelijke bedachtzaamheid en communicatie verder ingeoefend worden? Individuele oefeningen, observatie en reflectie zetten ons op weg tot het interlevensbeschouwelijke gesprek met elkaar.
De interlevensbeschouwelijke competenties in het kader van dialoog en samenwerking tussen levensbeschouwingen op school (ILC-DS), zoals goedgekeurd voor de levensbeschouwelijke vakken door het Vlaamse parlement, kunnen hier verhelderend werken.
Heel wat scholen erkennen ze als stapstenen om schoolbreed werk te maken van de katholieke dialoogschool.