Deze nascholing is een verderzetting van een meerjarige nascholing.
De inhoud van het eerste traject (schooljaar 2017 – 2018) was het leren kennen van de bejegening als kwalitatieve interactiestijl om verbinding te behouden en/of te herstellen. Bij dit tweede traject willen we de koppeling maken tussen de waardensystemen, opgebouwd vanuit de behoeften van een kind /de context, en de bijhorende interactie / gedragsaanpak. We baseren ons hier op de interactionele vormgeving waarbij men uitgaat van een integraal mensbeeld. Integraal betekent dat er een nieuw totaalbeeld wordt gemaakt door het gedrag, de klacht, het probleem vanuit verschillende mensbeelden te bekijken.
Er wordt in dialoog gebracht vanuit welk mens- en wereldbeeld scholen een gedragsvisie opbouwen. Het voelen, denken en handelen van leerkrachten wordt verbonden aan de opvoedingsbehoeften van het kind in een bepaalde context. Kinderen met gedrags- en emotionele stoornissen begrijpen heel vaak de beïnvloeding niet omdat ze weinig begrip hebben van en betekenis kunnen geven aan de sociale wereld waarbinnen ze vertoeven.
Vanuit deze brede beeldvorming wordt er gezocht naar een passende gedragsaanpak die aangeleerde, gekende gedragspatronen kan doorbreken. We opteren voor nieuw gedrag aanleren i.p.v. onze energie te verliezen in gedrag afleren, te bestraffen, te belonen.
Tijdens de nascholing leren de deelnemers doelen selecteren in de zone van de naaste ontwikkeling voor het kind, het kind in een bepaalde groep, context. Bij de beïnvloeding van het doorbreken van gedragspatronen willen we enerzijds een zo groot mogelijke kwaliteitsvolle gedragsaanpak vooropstellen en anderzijds de autonome, zelfsturende, wilskracht van een kind aanspreken om zijn eigen gedrag te kunnen reguleren.