Diversiteit in de klas roept op tot samenwerking, niet tot tegenwerking: dialoog is verrijkend in plaats van bedreigend. In de school van vandaag worden we opgeroepen elkaar en onszelf te ontdekken, via de verschillen onder elkaar, maar ook via de gelijkenissen. Zeker in een katholieke school, waar dialoog een bron van kennis, ervaringen en ontmoeting wil zijn. Openstaan voor elkaar begint in de eigen leefwereld: de straat en de stad, de vereniging en de school. Positief met elkaar omgaan is daarbij niet vrijblijvend: het vraagt van ieder een inspanning, een engagement. Ook vanuit interreligieus oogpunt. Hoe zit dat inderdaad met moslims, christenen en ongebonden zinzoekers in de katholieke scholen, die zich vandaag willen positioneren onder de noemer van ‘katholieke dialoogschool’? Wat is de bijdrage van elkeen in dergelijke school? Welke kansen, bedreigingen, inspanningen, verwachtingen leven er? En hoe kunnen we elkaar bijstaan als bestuurder, directie of leerkracht om onze leerlingen bij te staan in hun zelfontplooiing? Want het draait om hen: de leerling, die meer is dan een leerling!