Binnen het godsdienstonderwijs wordt vaak de vraag gesteld: ‘Wat doe ik met de punten voor het rapport?’ Die vraag borrelt op omdat leerkrachten aanvoelen dat de traditionele manier van evalueren, waarbij de nadruk ligt op het reproduceren van kennis oftewel het weergeven van ‘weetjes’ en informatie, geen recht doet aan het godsdienstonderwijs. Binnen het vak godsdienst staat men stil bij open levensvragen en de eigen levensbeschouwelijke en religieuze groei. Godsdienstonderwijs daagt uit tot een ander evaluatiemodel dan loutere kennisreproductie. Wat kan, mag of moet dan wel worden geëvalueerd? Breder nog stelt zich de vraag waarom we eigenlijk willen evalueren. We peilen naar de levensbeschouwelijk en religieuze groei van kinderen. In deze nascholing gaan we in op welke doelen daarbij gehanteerd kunnen worden, op welke manier de evaluatie kan plaatsvinden zodat de groeistappen van de kinderen mogen oplichten op de drie niveaus van het kennen, het kunnen en het zijn. Ook gaan we na hoe de evaluatiegegevens gerapporteerd kunnen worden. Welke feedback kan worden gegeven en aan wie? Welke rapporteringsvormen bestaan er naast het geven van cijfers en welke vormen van rapporteren zijn zinvol? In deze nascholing verkennen we samen de mogelijkheden.

Leerkrachten en directies lager onderwijs en leermeesters r.-k.g.

Zie doelstellingen